NIGHT&BOS ปิ๊ง รักครั้งใหม่หัวใจยกให้เธอ 1
ผู้เข้าชมรวม
141
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
เฮ้ยหญิงบอสน้องไนท์โบกมือให้เธออยู่โน้นอ่ะ ยัยหญิงธัญชี้โบ้ชี้เบ้ไปที่นองหน้าต่าง ไหนอ่ะ?ไม่เห็นจะมีน้องไนท์คนที่ฉันกำลังคบอยู่เลยหรือว่าฉันสายตาสั้นกันเนี้ย
ไหนหญิงธัญไม่เห็นมีเลย ฉันทำหน้างง
55 เค้าล้อเล่น ยัยบ้า ฉันอุตส่าห์ชะเง้อหาตั้งนาน ฉันมองเพื่อนตาตี๋ผิวขาวอย่างค้อนๆ แต่เธอกลับส่งยิ้มแหะๆมาให้ฉันแทน เฮ้อ...
นั่น! น้องไนท์ คราวนี้พูดจริงๆนะ ยัยนั่นทำหน้าจริงจัง
ไหนอ่ะ ไม่มีอีกแล้วนี่ฉันถูกหลอกรอบสองหรอเนี้ย
โหย พอเหอะธัญสงสาหญิงบอสบ้างหญิง ปุยเพื่อนสาวหุ่นบางสลิม(ยิ่งกว่าผ้าอนามัยโซฟีซะอีก)พูดขำๆ
ก็แกล้งหญิงบอสสนุกดีนี่ บอสอ่ะหลอกง่ายจะตายไป หญิงธัญพูดอย่างภาคภูมิกับการที่หลอกฉันได้มันภาคภูมินักหรอนี่ -_-
หยุดเห๊อะ ไปกินข้าวได้แล้วฉันหิวจนตาลายแล้วเนี้ย หญิงหมิวบ่นอย่างงอนๆก่อนจะเดินนำออกจากห้องไปโรงอาหาร จะว่าไปวันนี้ยังไม่ได้เจอไนท์เลย เอ๊ะ! แล้วเราจะไปคิดถึงเขาทำไมล่ะเนี้ยบ้าจริงเลย
ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย ฉันสะดุ้งเมื่อมีมือมาจับที่ข้อมือฉัน
ทำไรอ่ะ ฉันส่งสายตาเป็นเครื่องหมายคำถามไปยังไนท์ทำให้เขารีบปล่อยมือจากมือฉันอย่างรวดเร็ว
อะ..เอ่อ..ขอโทษ แค่จะชวนไปกินข้าวเฉยๆ อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นเซ่ฉันแพ้สายตาแบนั้นน่ะเข้าใจมั้ย><
ฝากหญิงบอสด้วยล่ะกันนะ ปะหญิงธัญรีบไปเหอะหญิงหมิวหิวแย่แล้ว
อ่ะ.อืม หญิงธัญที่ถูกหญิงหมิวกึ่งลากกึ่งจูงไปโรงอาหารเดินอย่างทุลักทุเล
กินข้าวได้แล้วครับหญิงบอส ไนท์เรียกฉันอย่างแซวๆเขินนะอีตาบ้า><
หยุดเลยนะไนท์บอกแล้วไงอย่าเรียกหญิงนำหน้าอ่ะ ฉันพูดอย่างโกรธๆ
ง่ะ ทำไมล่ะทีเพื่อนบอสยังเรียกได้เลย ไนท์ทำหน้างอนๆ อ๋ายยย น่ารักอ่ะ
ไปกินข้าวเหอะหิวแล้ว เดี๋ยวตอนบ่ายมีสอบอีก ฉันรีบตัดบทก่อนที่จะถูกออดอ้อนไปมากกว่านี้เพราะงั้นฉันคงห้ามใจไม่ไหวหันไปจุ๊ฟแก้มไนท์แน่ๆ ^ ^ เที่ยงนี้ก็เป็นอีกเที่ยงที่ฉันกินข้าวอย่างมีความสุข นึกไม่ออกจริงๆว่าถ้าสักวันความสุขนี้จะหายไปจากฉัน เฮ้อ.. แต่ช่างเหอะไงก็ขอเก็บความสุขกับปัจจุบันให้เต็มที่ดีกว่าฉันนึกอย่างปลงๆแต่ทว่าสายตาฉันก็หันไปพบกับอัพ แฟนเก่าที่สุดแสนจะเฮงซวยกับยัยน้องปรางค์ที่กำลังนั่งกินข้าวส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มใส่กัน แหวะ! หมั่นไส้อารมณ์เสียจริงๆเชอะ! ฉันสะบัดหน้าไปทางไนท์สุดที่รักของฉัน ว้าว -O- เจริญหูเจริญตาเยอะเลย(ก็ไนท์น่ารักนิ) แต่ฉันก็เจริญหูเจริญตาน้อยลงเมื่อเห็นไนท์ที่กำลังเขมือบก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อยที่สุดในชีวิต เฮ้อ แต่มันก็น่าดูกว่าไอ้บ้านั่นล่ะกัน
ไม่อร่อยหรอ ไนท์ถามฉันทั้งๆที่ปากยังเคี้ยวตุ่ยๆอยู่ แหม ช่างทรามได้ใจจริงๆ
เปล่า กินไม่ค่อยลงอ่ะฉันตอบแบบเลี่ยงๆ(เลี่ยงสุดๆแล้วนะ)
งั้นขอนะ ไม่ต้องรอให้ฉันอนุญาตไนท์ก็ลากชามก๋วยเตี๋ยวของฉันที่เพิ่งกินไปไม่กี่คำ จัดการเขมือบ(อีกครั้ง) เฮ้อ...
&160; แฟนเธอนี่มารยาทไม่มีเลยนะ เสียงคุ้นหูที่ฉันเกลียดนักเกลียดหนาดังขึ้นที่ด้านหลังฉัน
มันเรื่องของฉันกับบอสแล้วไม่ทราบแกจะสะเออะมายุ่งทำไมว่ะ ไนท์พูดอย่างโกรธๆ แล้วจ้องตาอัพอย่างไม่ลดละ อัพก็ไม่แพ้กันบรรยากาศรอบข้างเริ่มมาคุคนอื่นๆเริ่มหันมามองที่โต๊ะฉันเป็นตาเดียว
ซ่าาา
เสียงสาดน้ำเรียกความสนใจของทุกสายตาที่มองมาที่โต๊ะฉันได้เป็นอย่างดีรวมถึงสายตาของอัพด้วย ค่อยยังชั่วแต่ไม่ได้การล่ะฉันต้องรีบไปจากที่นี่ ความคิดที่โผล่ขึ้นมาในหัว ฉันจับแขนของไนท์แล้วลากออกจากโรงอาหาร
ไปไหนอ่ะบอส ฉันยังไม่อิ่มเลย ไนท์บ่นอุบแต่ฉันไม่สนยังคงลากไนท์ให้เดินต่อไปจนถึงหลังอาคารสามไนท์ก็สะบัดมือฉันออก
เลิกหนีได้แล้วไอ้แฟนเก่าเธอน่ะ กล้าสู้หน้ามันซะทีหรือว่าเธอยังมีใจให้มันอยู่ อ๋อนี่คงทำใจไม่ได้ล่ะสิที่เห็นไอ้นั่นกับแฟนใหม่มันน่ะ ไนท์หันไปเตะกระป๋องโค้กที่ถูกทิ้งอยู่บนพื้นไปซะไกล(หวังว่าคงไม่ได้โดนหัวใครเข้านะ) กึ๋ย~ ไนท์น่ากลัวจังอ่ะ
มะ..ไม่ใช่อย่างงั้นนะฉันไม่อยากให้นายมีเรื่องต่างหากล่ะ ฉันเป็นห่วงนะ ไนท์ดูอึ้งๆกับคำพูดของฉันแววตาดูอ่อนลงความโกรธที่ครุกกรุ่นเมื่อครู่มลายหายไปหมดสิ้น
ขอโทษที่ฉันอารมณ์ร้อนไปหน่อย ฉัน..ฉันแค่กลัวว่าเธอจะทิ้งฉันแล้วไปกับมัน เสียงเศร้าของไนท์ทำเอาฉันสงสารเขาจับใจความรู้สึกผิดที่คิดจะคบเขาเพื่อลืมผู้ชายคนนั้นมันถาโถมฉันจนแทบจะยืนไม่ไหว ฉัน..มัน..เลวจริงๆ ทั้งๆที่ไนท์เขา..
ไนท์ไม่ผิดหรอก บอสกลับห้องล่ะนะเดี๋ยวมีสอบอีก ฉันเดินไปอย่างใจลอยความรู้สึกผิดยังปะเดปะดังเข้ามาอยู่
ตอนเย็นกลับบ้านด้วยกันนะ ฉันไม่กล้าหันไปได้แต่พยักหน้าหงึกหงักอยู่คนเดี๋ยว หรือว่ามันถึงเวลาที่จะตัดใจลืมใครแล้วเริ่มต้นใหม่สักทีนะเพราะฉันคงทนเห็นไนท์..ต้องเจ็บไม่ได้หรอกฉันจะดูแลหัวใจเขาเอง !
วันนี้ฉันลั้นลาเป็นพิเศษรู้สึกอารมณ์ดีอย่างประหลาด อากาศก็ช่างสดใสเป็นใจซะจริง แหม~อะไรๆก็ช่างเป็นใจจริงๆ
นั่งยิ้มไรคนเดียวเนี้ยหญิงบอส โน้ตเพื่อนชายผิวขาวจัดนั่งลงข้างๆฉันถามด้วยความสงสัย
เปล่า ยิ้มไม่ได้หรอไงอ่ะคนอารมณ์กำลังดีเช้านี้อากาศสบายดีเนอะ ฉันชวนคุยโน้ตแบะปากทำหน้าบอกบุญไม่รับไรอีกล่ะ
ไม่เห็นดีเลย ชาย โน้ตไม่สบายเนี้ยยังไม่หายเลย ว่าแล้วโน้ตก็เอียงหัวมาซบไหลฉันอย่างออดอ้อนเหมือนทุกวันที่มันชอบแกล้งฉันบ่อยๆ นี่ถ้าไม่รู้จักมันมาสี่ปีน่ะฉันคงต้องฟันธงไปแน่เลยว่ามันแอบชอบฉันชัวร์ป๊าบ!
พิงเข้าไปเหอะชายโน้ตเดี๋ยวแฟนยัยหญิงบอสรู้แล้วแกจะหนาว น็อตผู้ชายหน้าหวานเกินชายรูปร่างก็ยังอ้อนแอ้นแถมยังขี้วีนตัวแม่อีกต่างหาก เพื่อนๆในห้องส่วนใหญ่พยายามเรียกน็อตว่าหญิงน็อตแต่ก็จะโดนวีนกลับมาซะแทบทุกราย ^^a
รู้ก็ช่างมันสิเนอะหญิงบอสแล้วก็เอาหัวถูไปถูมากับไหล่ฉันเหมือนแมวจริงๆเลยไอ้นี่
เป็นแมวกลับชาติมาเกิดรึไงอ่ะชายโน้ตถูอยู่ได้เนี้ย ลุกไปเลยนะฉันจะไปซื้อน้ำล่ะหิวน้ำ ฉันบอกอย่างปัดๆ ซึ่งก็ทำให้โน้ตยอมเอาหัวออกจากไหล่ฉันโดยดีแต่มิวายมายอกย้อนค้อนฉันอีก
เชอะ! ชายโน้ตไปซบไหล่ธัญก็ได้ โป้งหญิงบอสล่ะ โป้งๆๆ โน้ตลุกเดินไปอย่างงอนๆ ทำเอาเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆในห้องได้แต่โน้ตหาได้สนใจไม่เดินดุ่มๆไปนั่งข้างๆธัญแล้วเอียงหัวซบไหล่ธัญแต่ธัญก็ไวกว่ารีบผลักหัวโน้ตออกอย่างรวดเร็ว(ยัยนี่บ้าจี้จะตาย)
ง่ะ หญิงธัญผลักหัวโน้ตทำไมเจ็บน้าา โน้ตทำปากยื่นๆอย่างไม่พอใจ
สม รู้ก็รู้ว่าธัญบ้าจี้อ่ะยังจะมานี่อีก ธัญชักสีหน้าไม่พอใจใส่โน้ต
ยังจะมานี่อะไรอ่ะ ชายโน้ตคิดนะ โน้ตแซวสองแง่สามง่ามทำเอาธัญรีบโต้กลับอย่างรวดเร็ว
ไอ้โน้ต!! ธัญเอ็ดเสียงดัง ฉันส่ายหน้ากับตัวเองแล้วเดินออกจากห้องทิ้งความวุ่นวาย เสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากของเพื่อนๆไว้ข้างหลัง อืม~ ซื้อป๊อกกี้ไปให้น้องรหัสด้วยดีกว่าไม่ได้เทกแคร์มานานล่ะ ^ ^ ฉันเดินผ่านห้องศิลปะที่มีพวกบีบอยของโรงเรียนกำลังเต้นแร้งเต้นกาอยู่ข้างในไร้สาระจริงๆ จู่ๆกระดาษจากไหนก็ไม่รู้ที่ปลิวมาปิดหน้าฉันไว้อะไรล่ะเนี้ย ฉันหยิบมาดูอย่างงงๆ แข่งฟุตซอลหรอ? เอ..ปีนี้ทำไมเริ่มเร็วจังล่ะ แบบนี้ต้องเอาไปให้ไนท์ดูไนท์ต้องลงแข่งแน่เลยอ่ะ ฉันยิ้มกับตัวเองอย่างร่าเริง
อาทิตย์หน้าอัพจะแข่งบอลกับโรงเรียนปัวอ่ะอย่าลืมไปดูล่ะ ไม่ไปมีเคืองนะ จู่ๆภาพเหตุการณ์บางอย่างก็ซ้อนทับขึ้นมา..ภาพเก่าๆ..วันเก่าๆ..กับ..คนเก่า ทำไมนะ..ทำไมมันถึงวนเวียนอยู่ในหัวฉันอย่างนี้ ฉันต้องไม่คิดสิ ต้องไม่คิดสิ ไม่ๆๆไม่ๆๆ ฉันสลัดหัวไปมาเพื่อไล่ภาพนั้นออกไปให้หมด เลิกคิด เลิกคิด!! เฮ้อ~
ฉันถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ เมื่อกลับมาที่ห้องเห็นเพื่อนๆมุ่งกันเป็นกระจุกที่โต๊ะโน้ตอยู่ เกิดเรื่องอะไรอีกล่ะคราวนี้ ฉันค่อยๆเบียดตัวเองเข้าไปในวงไทยมุงเหล่านั้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น
โน้ตทำไมไม่ตีมันล่ะ ปล่อยมันตีแกอยู่ฝ่ายเดียวได้ไง เสียงธัญโวยวายขึ้น
ใช่ไปตีมันเลย หมิวไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์เฉยๆไม่งั้นนะไอ้น้องนั่นตายคาตีนหมิวแน่ หมิวผู้หญิงผิวน้ำผึ้งพูดขึ้นอย่างฉุนเฉียว แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันนิ? ฉันยืนงงเป็นไก่ตาแตก
มันเกิดอะไรขึ้นหรอหญิงหมิว ฉันถามอย่างงงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น
จะอะไรซะอีกล่ะ พวกแฟนแกแหละที่มาตีชายโน้ตอ่ะ หมิวพูดอย่างโกรธๆ ใส่ฉัน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ??
หืม~ ระ..เรียกมันมาคุยดิฉันไม่รู้เรื่องหรอก ตะกี้ฉันออกไปข้างนอกมา แล้วเจ็บมากรึเปล่าโน้ต ฉันถามอย่างห่วงๆแต่ก็ไร้เสียงตอบรับของโน้ตที่เอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมขยับแม้แต่น้อย
ไปเรียกพวกแฟนเธอมาเลย เอามันมาเคลียร์กันที่นี่แหละ ถ้าโน้ตมันไม่เคลียร์ธัญเคลียร์ให้เอง โห้~แมนมากเลยนะยัยธัญ ติ๊งต๊องจริงๆยัยนี่ว่าแต่พวกแฟนฉันมันใครกัน?แล้วฉันจะไปตามได้ที่ไหนล่ะToT
ไหน? ใครว่าจะเคลียร์กับฉันแทนไอ้นั่นน่ะ ตัวต่อตัวก็ได้ เสียงห้าวจากประตูหน้าหน้าห้องเรียกความสนใจจากทุกคนให้หันไปมอง
เห้ย! นาย จู่ๆธัญก็ตะโกนขึ้นมาอย่างตกใจ
เห้ย! เธอ แล้วไอ้หน้าคมคิ้วหนาที่หน้าห้องก็ตะโกนกลับมาอย่างกับว่าสองคนนี้รู้จักกันเลย แต่ก็แปลกดีนะที่ธัญรู้จักกับคนหน้าเถื่อนๆอย่างงี้ด้วย เถื่อนจริงๆนะแถมถุงเท้าก็ไม่ใส่ด้วย แหวะ~ ซกมกอ่ะ
เอ่อ! ดีจะได้เคลียร์ทีเดียวจบเลยทั้งสองเรื่องน่ะ บอกมาเลยจะตีที่ไหนเมื่อไหร่ ฉันรีบเข้าไปยื้อแขนธัญที่กำลังจะเดินเข้าไปหาไอ้หน้าเถื่อนนั่น นี่เธอไม่กลัวมันเลยรึไงนะ
อะไรเนี้ยหญิงบอส ปล่อยนะ เธอพูดอย่างฉุนๆมองฉันอย่างโกรธๆ อึ๋ย~ อย่ามองด้วยสายตาแบบนี้ดิเค้ากลัวน้าาาตะเอง ToT
เธอเ็นผู้หญิงนะ ฉันบอกเสียงอ่อน ก็ตอนนี้ธัญน่ากลัวสุดๆเลย
แล้วไง? เป็นผู้หญิงแล้วไง เป็นผู้หญิงแล้วจะตีผู้ชายไม่ได้หรอไงฮะ ธัญพูดยียวน เฮ้อ~ เหนื่อยที่จะห้ามเธอแล้วนะยัยบ้า
ok เธอจะตีกับใครยังไงก็เชิญฉันจะไม่ห้ามเธอล่ะเกิดอะไรขึ้นมาอย่าหาว่าฉันไม่เตือนแล้วกัน ฉันว่าแล้วก็สะบัดบ๊อบเดินออกมาอย่างงอนๆ แอบหวังนะว่าธัญจะเดินมาง้อแล้วบอกว่าจะไม่ตีกับไอ้หน้าเถื่อนนั่นอ่ะ แต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นง่ะ ToT
บอส ไนท์เรียกฉันเสียงอ่อน
หืม ฉันขานอย่างเนื่องๆ แววตาไนท์ดูจริงจังซะจนฉันรู้สึกกลัว..มันเหมือนแววตาของอัพในวันที่เขา..จะบอกเลิกฉัน..ไม่นะ..ไม่..ฉัน..ฉันยังไม่พร้อม..อย่างน้อยก็ตอนนี้ ตอนที่กำลังจะรักไนท์จนหมดใจเขาจะมาใจหมดรักฉันไม่ได้น๊าาาา
บอส ไนท์ปลุกฉันออกจากภวังค์สีหน้าดูเป็นกังวลอย่างแปลกๆ
พะ..พูดมาสิ อย่าเอาแต่เรียกชื่อฉันได้ไหม ฉันพูดอย่างฉุนๆ เอ๊ะ! ว่าแต่นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ย -_-a ไปโกรธเขาทำไมกันไนท์ไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย
ขะ..ขอโทษ คือว่าเธอยังรักมัน..รักมันตลอดเวลาใช่ไหม เดี๋ยวนี้ก็ยังรักมันอยู่..ใช่ไหม ไนท์ตัดพ้อ
ฉัน..ไม่ได้รักเขาเรื่องมันจบไปแล้วนะ ฉันพูดเสียงอ่อน ไนท์มองหน้าฉันด้วยแววตาว่างเปล่า
แต่มันยังรักเธอ..มันรักเธอ! ไนท์ตะโหนด้วยแววตาครุกกรุ่น
แล้วไง? มันรักฉันแล้วไงล่ะ ฉันยียวน
นี่เธอ.. ไนท์อึ้งหน้าซีดไปทันที แววตาตัดพ้อถูกส่งมาหาฉันมันบ่งบอกว่าเขาเจ็บ..เจ็บจนรู้สึกแน่นที่อกไปหมดมันเหมือนหายใจไม่ออก เหมือนกับว่าฉันเป็น..อากาศของเขา ที่ไม่สามารถขาดได้
มันรักฉัน..แต่ฉัน..รักไนท์ ไนท์ยิ้มแล้วกอดฉันซะแน่น -_-a เอ่อ~ แน่นซะจนฉันหายใจไม่สะดวกเลยอ่ะ
รักฉัน เชียร์ฉันตอนแข่งฟุตซอด้วยนะรับรองฉันชนะแน่ แข่งฟุตซอ? หรอ เอ๊ะ!ไนท์รู้เร็วจัง
ไปสมัครมาแล้วหรอไนท์ดูอ้ำๆอึ้งๆ ทำไมล่ะ ทำไมต้องอ้ำๆอึ้งๆล่ะบอกฉันไปเชียร์แต่ดันไม่อยากจะบอกว่าลงสมัครแล้ว
อะ..อืม ไปสมัครมาแล้วแหละ จะแข่งอาทิตย์หน้าอย่าลืมนะ ไนท์ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องฉันไป แค่นี้หรอ?
ไนท์เดี๋ยวสิ ไนท์หยุดเดินแต่ไม่ยอมหันหน้ามา
ถ้าจะถามเกี่ยวกับเรื่องที่เพื่อนเธอถูกตีล่ะก็..ฉันไม่เกี่ยวนะ แล้วก็อย่าคิดมากเลยมันก็แค่..เกมส์น่ะ แล้วไนท์ก็เดินจากไป เกมส์..งั้นหรอ? ไม่เข้าใจเลย
-วันแข่งฟุตซอ-
FC. ปากหวาน vs สังฆทานคลาสสิก
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ ข้าวนึ่งแกง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ข้าวนึ่งแกง
ความคิดเห็น